Voetgolf: Feest der herkenning

En dan doelen we met name op de winnaar, want die was dezelfde als vorig jaar. Kennelijk heeft onze secretaris zijn lotsbestemming gevonden, want opnieuw werd hij winnaar van het voetgolftoernooi. Dat hij zijn eigen score bijhield, heeft daar werkelijk niets mee te maken. Heus.

De weersverwachtingen waren niet zo gunstig voor deze avond en de kans was klein dat het groepje dames, dat de eerste editie enorm opleukte, weer hun opwachting zouden maken. Toch trokken elf mannen naar de Golfbaan Crimpenerhout, waar zij werden opgewacht door Jan Willem Baas, de ehhh… baas van de baan. Aangestoken door het enthousiasme van de groep en door het feit dat de weergoden meelij hadden, liep hij spontaan mee.

Afstand

Drie groepen van vier gingen zo rond. Onderweg bleek Ook nieuweling Teun de Geus goed te weten hoe de hazen liepen. Ongemerkt leg je nog een hele afstand af op zo’n avond, terwijl je probeert een voetbal in een plastic emmer in de grond te schieten. Knikkeren voor volwassenen, oftewel: footgolf. Dat is lastiger dan het lijkt, want je krijgt te maken met bunkers, water en heel geniepige heuveltjes waardoor je bal opeens een stuk verder wegrolt dan je zou willen. Het meertje bij de 10^e en laatste hole bleek voor velen een uitdaging te veel. Daar konden de nodige extra slagen worden bijgeteld. En het weer was niet zodanig warm dat, net als Eno vorig jaar, de duik in het water lonkte.

Onderweg sloot ook Janny de Joode, net terug van vakantie, nog aan. Zij schoot een paar fotootjes van de groep en van Jaap van Ingen, die het vlaggen niet kon laten (zie de foto’s). Uiteindelijk kwam de hele meute weer bij het clubhuis uit, waar nog gezellig een uurtje of zo onderling werd gekletst. De uitslag was toen allang vergeten, maar het fijne groepsgevoel blijft nog lang hangen.

Maar goed, voor de volledigheid nog even de uitslag:

Meer foto’s zijn hier te vinden.