Dinsdag 26 november werd onze vereniging aangedaan door de bekende sporthistoricus Jurryt van de Vooren, de enige Amsterdammer die op Feyenoord is afgestudeerd. Jurryt heeft vele (internet)publicaties op zijn naam, waaronder het recente “De gele kaart van Neeskens”, met daarin 111 artikelen die allemaal zaken beschrijven die voor het eerst in het Nederlandse voetbal zijn gebeurd. Een aantal daarvan kwam deze avond aan de orde.
Zo begon hij zijn presentatie, getiteld ‘Zonder regels’, met een uiteenzetting over de evolutie van de markeringen op het voetbalveld. Zo zouden voetballers van nu zich heel gek voelen op een veld uit 1902, voordat het huidige strafschopgebied werd ingevoerd. Allemaal het gevolg van de uitvinding van de strafschop, volgens Jurryt een van de grootste revoluties in het voetbal. Zonder die regel zou het spel er nu heel anders uitzien. Terloops bedankte hij de secretaris voor de hulp die hij destijds had geboden bij het uitzoeken hiervan. Lees meer onder deze link.
Herdenken
Het thema van de avond was herdenken. Jurryt vertelde over zijn project om ontbrekende namen toe te voegen aan het oorlogsmonument van de KNVB. Op dat monument staan 2212 namen van voetballers die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Het bleek echter dat er nog vele namen ontbreken. Met zijn project ‘Voetbalmonument’ (www.voetbalmonument.nl) probeert Jurryt de overige namen te ontdekken en iedereen op het monument een gezicht te geven. Hij staat nu op zo’n 5000 namen maar verwacht dat er zeker 8 tot 12 duizend namen zouden moeten zijn. Of die ooit allemaal gevonden zullen worden, is onwaarschijnlijk.
Speciaal voor deze avond was hij gaan spitten in de namen om te zien of daar ook scheidsrechters tussen zaten. Dat kon logischerwijs niet anders. Hij kwam met zo’n 12 namen – en gezichten! Zeer bijzonder (en roerend) om hiervan kennis te nemen als groep scheidsrechters…
Hij stond ook nog even stil bij de beroemdste scheidsrechter van allemaal: Leo Horn. Een Limburgse jood die in Amsterdam woonde en daar de oorlog meemaakte. Sterker nog, geschiedenis schreef door in het verzet te gaan, waarbij hij zijn identiteit nooit prijsgaf. Wil je meer over zijn heldendaden lezen, kijk dan hier. Let op: er is ook een deel 2! Wel allebei in het Engels.
De vrouwen van ‘62
Het meest recente onderzoeksproject van Jurryt betreft de eerste vrouwelijke scheidsrechter. Naar aanleiding van het optreden van Alkmaarse (!) Shona Shukrula als eerste vrouwelijke arbiter in het mannenprofvoetbal, wilde hij uitzoeken wanneer voor het eerst een vrouw een zwart tenue aantrok en een fluit ter hand nam. Was dat in 1972, toen vrouwenvoetbal weer werd toegelaten door de KNVB? Nee, dat was al 10 jaar eerder, toen scheidsrechterstekorten de Alkmaarse (!) onderbond ertoe brachten om – in het geheim! – vrouwen op te leiden tot scheidsrechter. En zo werd eind 1961 een jeugdvoetbaltoernooi het schouwtoneel voor de eerste arbiters van het zwakke geslacht, en werd in 1962 voor het eerst een officiële wedstrijd geleid door een vrouw. Waarvan Jurryt ons nog nooit eerder vertoonde bewegende beelden liet zien. Ondanks protesten moest de KNVB toen wel vrouwen toestaan scheidsrechter te worden, tien jaar voor ze weer mochten voetballen. Hiermee had Nederland een primeur, want in geen enkel ander land konden vrouwen officieel worden opgeleid tot scheidsrechter.
De leerzame avond was hiermee ten einde. Jurryt ontving applaus en een Gouds pakketje (dat hij prompt vergat mee te nemen!). Helaas waren er vrij weinig leden om deze boeiende, fascinerende lezing bij te wonen; Jurryt had concurrentie van zijn geliefde Feyenoord. Wie er niet was, heeft zeker wat gemist; zij zullen het met dit verslag moeten doen.
Tsja, ook ik zat bij rood-wit in de Kuip. Had deze inleiding als donateur graag willen meemaken! Spijtig dat er zo weinig belangstellende leden waren.
Mooi om unieke foto’s en beelden te delen.
Wanneer komt nu het item over G-voetbal en de G-scheidsrechters die ook deze jongens helpen met hun hobby?
(of heb ik het artikel met foto’s soms gemist?)
René Kiebert