Precies een week na Laurens Gerrets, stond onze secretaris, Ben van Maaren, voor de groep. Die logischerwijs kleiner was, want Ben is nu eenmaal geen scheidsrechter in het betaalde voetbal. Maar hij had wel wat interessants te melden.
Dit was voor Ben de mogelijkheid om te oefenen, want een maand later zou hij in Manchester – in het stadion van City – een presentatie mogen houden op een congres van voetbalhistorici, een eervolle uitnodiging. Voor inspiratie kon uit zijn enorme verzameling scheidsrechters-spullen putten en dat had hij dan ook royaal gedaan.
Geweldscultuur
Aan de hand van een stuk of 40 prentbriefkaarten betoogde hij dat maatregelen om verbaal en fysiek geweld tegen scheidsrechters uit te bannen, op een heel lange adem moeten rekenen. Want het blijkt nl. dat de gewoonte om tegen de scheidsrechter tekeer te gaan, al vroeg in het voetbal is geslopen. Al zeer vroeg (rond 1890) verschenen er spotprenten over scheidsrechters en werd de gewone man er vertrouwd mee. En toen ook de uitgevers van prentbriefkaarten zich ermee gingen bezighouden, was het duidelijk: het bespotten, beschimpen en bedreigen van scheidsrechters was onderdeel van de voetbalcultuur geworden.
Italiaanse uitsmijter
Ben had zijn 40 voorbeelden in categorieën ingedeeld, van ‘gewoon op het veld’ tot ‘gewond op het veld’, met een paar zeer fraaie Italiaanse kaarten als uitsmijter (zie hieronder) . De aanwezigen lieten zich niet onbetuigd en hebben Ben van goede tips voorzien. Daardoor was zijn verhaal, een maand later in Manchester, veel beter samengesteld en uitgewerkt en werd het daar zeer goed ontvangen. Dank aan Ben voor zijn presentatie en dank aan de leden dus voor hun bijval.
