Saté? Sateh? Satay? Hoe je het ook schrijft, het smaakte!

Onder leiding van een nieuw bestuurslid – Arthur Visser – stampte de Ontspanningscommissie snel nog een eindejaarsactiviteit uit de grond. Met niet al te veel voorbereidingstijd werd besloten de leden nog iets te bieden zo vlak voor de donkere dagen. En koude dagen! Brrrr… het was waterkoud! Maar aan de uitnodiging voor 2 december gaven toch zo’n 30 mensen nog gehoor, al waren er natuurlijk de nodige Sinterklaasavonden en een concert van het koor de Mastreechter Staar in de Sint Jan.

Dampend

Bij binnen- en bovenkomst dampten de schalen nasi, bami en diverse soorten saté (laten we het maar even op deze schrijfwijze houden) iedereen al tegemoet. De nieuwe cateraar wilde duidelijk indruk maken, en dat lukte. Het vlees was supermals en ook de noedels, rijst, groenten en kroepoek waren niet te versmaden. Het extra Kippannetje vond ook gretig aftrek. Sterker nog, toen een enkele laatkomer na het Sint-Jansconcert nog kwam aanzakken, vond hij niet de hond in de pot, maar nog voldoende voor een (klein) weeshuis.

Dat roept de vraag op: eten we minder met ons allen of schatte de cateraar ons eetvermogen hoger in? Of – logischer – had iedereen het te druk met kletsen? Want het was beregezellig in het Gemini-clubhuis. Iedereen trok vrolijk van tafel naar tafel en ook de statafel was de hele avond bezet. Geen minuut ging voorbij of er klonk wel een schaterlach ergens. De stemming zat er goed in en dat bleef zo toen de loterij begon.

De verloting was een loterij

Hiervoor was het aloude Rad van Fortuin weer eens van stal gehaald. Dat zou eerlijker zijn dan nummertjes (alle beschikbare loten waren verkocht!) uit een grote bak trekken. Nou, daarover verschilden de meningen dus duidelijk na een aantal rondjes draaien! Vaak kwamen de prijzen toch op één tafel terecht en spreekstalmeester Arthur kon in het donker de nummers niet goed lezen. Zelfs Janny de Joode ging zich ermee bemoeien. Alles bij elkaar genomen kwam het toch wel goed. De meeste mensen gingen wel met een prijsje naar huis. En zo niet, dan kon er lekker worden gejoeld over ‘doorgestoken kaart’ en ‘de duivel sch*t altijd op de grote hoop’, dus zo kwam iedereen toch aan zijn trekken. Tot slot dient nog te worden vermeld dat een aantal prijzen werden gesponsord door delicatessenwinkel Adriatika uit Gouda.

Uiteindelijk moest gastheer Jan Pol het licht uitdoen om iedereen weg te krijgen. Nadat de laatste aanwezigen de handjes uit de mouwen hadden gestoken om alles op te ruimen, kon de aftocht worden geblazen. Voldaan en tevreden keerde men huiswaarts.

Klik op deze link om nog wat meer foto’s te zien.

Geplaatst in Van de redactie.