Het was, zoals de voorzitter in zijn openingswoord al zei, best spannend geweest. Het jubileumjaar was nog niet verlopen zoals het bestuur voor ogen had en met alle oplopende corona-besmettingen was het maar de vraag of de ZomerBBQ wel door kon gaan. Maar het kon! En zelfs buiten! Cateraar Arie Kok (what’s in a name?) had een grote tent, met terrasverwarmers, neergezet, waarin alle aanwezigen plaats konden vinden, met inachtneming van 1,5m afstand. En het hoefde niet eens gezegd: wie op een plek zat, bleef daar zitten, precies zoals het hoorde. Wel jammer voor de interactie tussen de mensen, maar ja.
Boven verzorgde Jan Pol van Gemini de natjes, buiten de tent stonden afwisselend Cees en Arthur de droogjes te bakken, en beneden/binnen hielden Janny en Liesbeth een oogje op de salades en aanverwanten. Het ging allemaal gesmeerd, met als enige uitzondering het gas onder de enorme BBQ-pan, dat maar niet helemaal aan wilde. Uiteindelijk werd besloten met iets minder gas genoegen te nemen en zowaar, dat pakte goed uit. Theo Klomp had weer, zoals de hele zomer al, grote hoeveelheden groente en fruit aangeleverd. Ter plekke werden komkommers opgesneden, de rest opgeslagen tot komende dinsdag.
De varkenshaassatéetjes, de braadworstjes, de hamburgers en de kippendijen vonden, zoals dat heet, gretig aftrek. Er was ruim ingekocht, maar alles ging op! De terrasverwarmers bleven werkeloos staan, want in de tent bleef het door het drukke gepraat aangenaam warm. Zelfs de door assuradeur Hornes gesponsorde ijsjes kregen de temperatuur niet omlaag.
In de tussentijd had Cees zijn koksbuis vervangen voor een jacquet, want hij was spreekstalmeester bij de loterij. Geholpen door zijn lieftallige assistente, deelde hij niet minder dan 25 prijzen uit. De eerste prijs ging naar Marjan Parry, die bij de vorige loterij, in november 2019, de laatste had gekregen. So she was totes happy! Sterker nog, van de eerste vier prijzen, vielen er drie op haar loten! Hierna was de verdeling iets gelijkmatiger, al waren kreten als ‘Doorgestoken kaart!’ en “De duivel ontlast zichzelf altijd op een grote heuvel” (misschien heb ik het verkeerd verstaan) niet van de lucht. Zeker niet toen een aantal niet-verkochte lotnummers in de ton bleken te zitten. Grote winnaar: de familie Schuijt, die zo veel drank won dat een lolbroek hen de familie Zuipschuijt noemde.
Hierna was de avond zo ongeveer wel afgelopen. Sommigen vertrokken al, terwijl anderen meehielpen met opruimen en daarna boven bij Jan nog een afzakkertje namen. Maar daarna zocht toch iedereen het vervoermiddel op om naar huis te gaan. Complimenten aan de Ontspanningscommissie, die met kleine bezetting een gezellige avond organiseerde.