Avond van Verdienste

Woorden

Het begon met een terloopse opmerking van Arthur Visser. “Zeg, Ben, ik krijg die-en-die dag iemand van de KNVB op bezoek thuis om mij een oorkonde te geven, omdat ik 40 jaar fluit.” Toen dacht ik: dat kan leuker. Dus snel via de ambassadeur van de KNVB geregeld dat we Arthur op de vereniging konden huldigen. Dat was inderdaad veel leuker, voor hem en voor iedereen met wie hij zo vaak samen traint. Televisieopnames, een bos bloemen en applaus. Dat krijg je thuis niet. Een week later met onze voorzitter van hetzelfde laken een pak. Gelukkig konden we dat snel regelen. Maar toen kreeg ik een mail van Jan de Kruijf dat hij ook gehuldigd was thuis en dat de betreffende KNVB-ambassadeur naar nog meer mensen zou gaan die dag.

Daar sta je dan met je goede bedoelingen. Daar valt niet tegenop te regelen. Dan kun je twee dingen doen: kwaad worden op de KNVB omdat ze de scheidsrechtersverenigingen er niet bij betrekken of op zoek gaan naar een andere oplossing. Dat hebben wij als bestuur dus gedaan. Even snel de koppen bij elkaar en kijken wat er mogelijk is.

Daden

Dat is dus afgelopen dinsdag geworden. Beetje stemming gemaakt, beetje de pers ingelicht en beetje telefoontjes gepleegd. En toen bleek dat we het ook nog met het jubileum konden combineren, was het idee daar. En het overtrof alle verwachtingen! Zo’n drukte hebben we lang niet gezien boven bij Gemini. Veel trainende leden, een intens gelukkige Engelsman (met vlag!), een nieuw lid, de erevoorzitter, erelid Teun Willemse en oud-voorzitter Jan Hogenelst. En zelfs wat echtgenotes. Ouderwets gezellig.

Huldiging

Na een drankje “on the house”, ging voorzitter Lenard over tot het huldigen van degenen die nog niet aan de beurt waren geweest. Met uitzondering van Jan de Kruijf, die op vakantie was. Het waren:

1. Aad van de Sande. Ook al ruim 30 jaar man in het zwart. Oud-leraar en dus bekend met het opvoedende deel van de arbitrage. Altijd jeugd gefloten. Grootste wens is in vervulling gegaan toen hij twee jaar geleden zowel bij Ajax als bij Feyenoord mocht fluiten. Helaas recentelijk inactief geweest door lichamelijke problemen. Hopelijk gaat het nu wat beter en kan hij het komende seizoen weer zijn gezicht op de velden (en bij ons?) laten zien.
2. Ron Geurts. Fluit al sinds 1987 en misschien wel langer. Persoon van geen woorden, maar daden. Wordt door spelers op handen gedragen en dat weet de KNVB, die hem dus op de moeilijkst mogelijke wedstrijden zet. Nooit een probleem voor Ron. Zet zich tegenwoordig in als voetbal- en scheidsrechtersambassadeur in Gambia, waar hij ook al een tijdje niet naartoe heeft kunnen reizen.
3. Ruud Hogenelst. Zo mogelijk nog langer op de velden present. Alleen RVC’33 is belangrijker dan scheidsrechteren. Veel betekend voor de scheidsrechtersvereniging als voetballer en lid van de ontspanningscommissie, al was het alleen maar door de vele plantaardige prijzen bij de loterijen.

Samen met Arthur en Lenard ging het groepje – met hun oorkonde – op de foto.

Verrassing

Lenard had nog een verrassing in petto. Omdat de jubileumviering in 2020 in het water was gevallen, had het bestuur nagedacht over vervanging. Een cadeautje voor elk lid, en donateur, om het gemis enigszins goed te maken. Na veel vijven en nog meer zessen was men uitgekomen op een handdoek, met clublogo als opdruk. Dit was in lijn met cadeaus bij vorige jubilea. Het eerste exemplaar ging symbolisch naar erelid Teun Willemse, de tweede naar erevoorzitter Jan van Rooijen en de derde naar Jan Hogenelst, die spontaan het woord nam. Hij prees de vereniging en deed een lofzang op de scheidsrechter, die toch echt de mooiste hobby ter wereld heeft. Hierna kreeg iedereen zijn eigen exemplaar mee. Als je nog niet aan de beurt bent geweest, vrees niet: ze komen of naar je toe, of je kunt ze zelf komen halen.

Het was hierna nog een tijd gezellig. Jan Pol deed goede zaken achter de bar en de vereniging had weer een onvergetelijke avond achter de rug.

Kijk hier voor meer foto’s.

En zie hieronder het verslag in de krant: