De eerste clubactiviteit sinds… de vorige Zomerbarbecue. Zo simpel was het. Geen wonder dat 30 mensen zich lieten verleiden tot inschrijven. En onverwacht werd het nog mooi weer ook. Prachtig vlees, lekker veel salade en ook het nodige door Theo aangeleverde fruit. Kortom, alle ingrediënten voor een lekker avondje!
Maar het zat de Ontspanningscommissie niet mee. Er was geen olie om de bakplaat in te vetten, dus de secretaris sprong snel op de fiets naar de dichtstbijzijnde supermarkt. De mensen van de catering waren wat laat, dus de tent moest met behulp van vroeg aanwezige leden worden opgebouwd. Er waren maar weinig leden van de OC present, dus die helpende handjes – van o.a. de familie Hornes, Janny de Joode, de vrouw van de voorzitter – waren meer dan welkom. En achter de bar stond de secretaris want Jan Pol was met vakantie en Gemini kon geen vervanger leveren. Of hij het goed deed, kan ik niet beoordelen, maar iedereen heeft zijn natje gekregen. Toch?
Met het droogje ging het voortvarend. Toen de bakplaat eenmaal heet was, kwamen er achtereenvolgens hamburgers, kippendijen, saté, worstjes en watermeloen af. Pardon? Ja, watermeloen. Een gebakken schijf watermeloen is heel lekker, volgens de secretaris. Helaas durfden maar weinigen het aan, maar Lisette – de wederhelft van nieuw lid Remco – was er zeer over te spreken. In de kleedkamer, binnen, konden de gasten hun vlees aanvullen met vers brood, twee soorten salade, garnering, satésaus en vers gesneden fruit. Daar werd gretig gebruik van gemaakt.
Kletsen en kabels
In de tent werd intussen flink gekletst. Velen hadden elkaar een jaar niet gezien, dus er moest worden bijgepraat. Theo liep maar heen en weer, in een poging de geluidsinstallatie goed te laten klinken, want er moest worden gezongen. Ja, ja, karaoke! Maar weer zat het de OC niet mee, want wat Theo ook probeerde en welke kabels hij ook aansloot, het geluid bleef ondermaats. De mensen die graag hun vocale vaardigheden hadden getoond, werden teleurgesteld. De muziek bleef uit een boxje komen, niet uit de adamsappels van de aanwezigen.
Het kon de pret niet drukken. Maar nog was de ellende niet over, want ook de verloting kon geen doorgang vinden. Allemaal leuk en aardig, zo’n coronacrisis, maar de OC had het afgelopen jaar (te) weinig prijsjes bij elkaar kunnen sprokkelen. Achter de coulissen werd druk gediscussieerd (Wel doen? Niet doen? Wel? Niet?). Nou, niet dus. Dat viel de paar prijzenpakkers onder de leden wel tegen. Helaas peanutbutter.
Op het eind ging men toch voldaan naar huis. Misschien niet helemaal tevreden, maar wel voldaan. Het eten was goed be- en gevallen en men had weer eens lekker kunnen bijkletsen. Wel ligt de druk nu dus bij de OC, want op de volgende activiteit zal er dubbel en dwars moeten worden uitgepakt! Maar dat kunnen we wel aan hen overlaten.
Kijk hier voor de foto’s!